Lista „nakazów i zakazów” dla urzędników UE w kontaktach z lobbystami

Jak mówi unijna ombudsman, lista to praktyczny przewodnik określający, jak powinni postępować, a czego nie powinni robić przedstawiciele unijnych instytucji w kontaktach z lobbystami działającymi w Brukseli.

I tak, urzędnicy mają m.in. obowiązek zweryfikować kontaktujących się z nimi lobbystów, w tym sprawdzić czy zarejestrowani są oni w unijnym rejestrze przejrzystości (baza danych unijnych lobbystów), sprawdzić, czyje reprezentują interesy i przez kogo są opłacani. Godząc się na spotkanie z lobbystą urzędnik powinien zostać wcześniej poinformowany o celu i tematyce spotkania, a także zachować dane osób, które w nim uczestniczyły, nazwę organizacji, która je zorganizowała, i miejsce, w którym ono się odbyło.

Jak podkreśla Emily O’Reilly, urzędnik przede wszystkim powinien unikać sytuacji, w których może dojść do konfliktu pomiędzy jego interesem prywatnym a interesem publicznym instytucji UE, dla której pracuje. Jeśli natomiast pojawią się jakiekolwiek wątpliwości co do intencji organizacji lobbującej, pracownik zobligowany jest poinformować o tym przełożonych.

Jeśli chodzi o wypunktowane na liście „zakazy”, to urzędnik nie powinien spotykać się z przedstawicielami firm czy organizacji, które nie figurują w rejestrze UE. Nie powinien też przyjmować zaproszeń na spotkania lub wydarzenia, które mogłyby postawić instytucję, dla której pracuje, w niekorzystnym świetle, a także unikać spotkań z lobbystami poza godzinami pracy i poza biurem. Jeśli jednak zdecyduje się na takie spotkanie, to powinien poinformować o tym przełożonych.

Z Brukseli Jowita Kiwnik Pargana (PAP)