CIR: obradowała Rada Ministrów (komunikat)

- CIR informuje:

Podczas dzisiejszego posiedzenia rząd przyjął:

- projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;

- projekt ustawy o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów;

- projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa;

- projekt ustawy o inwestycjach w zakresie budowy lub przebudowy toru wodnego Świnoujście-Szczecin do głębokości 12,5 metra.

# # #

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, przedłożony przez ministra zdrowia.

Zapewnienie pacjentom lepszego dostępu do świadczeń szpitalnych, ambulatoryjnych i rehabilitacyjnych, z uwzględnieniem kompleksowej i skoordynowanej opieki zdrowotnej. Zagwarantowanie ciągłości i stabilności finansowania szpitalom o szczególnie istotnym znaczeniu dla bezpieczeństwa zdrowotnego obywateli. Poprawa elastyczności zarządzania szpitalami oraz optymalizacja kosztów leczenia. To podstawowe cele przeprowadzonej nowelizacji ustawowej.

Cele te zostaną osiągnięte dzięki wdrożeniu systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej (system zabezpieczenia).

System będzie zabezpieczał pacjentom dostęp do następujących świadczeń opieki zdrowotnej: leczenia szpitalnego, świadczeń wysokospecjalistycznych, ambulatoryjnej opieki specjalistycznej realizowanej w poradniach przyszpitalnych, rehabilitacji leczniczej, programów lekowych, leków stosowanych w chemioterapii oraz nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej. W ramach systemu przewidziano także zapewnienie pacjentom kompleksowej opieki zdrowotnej oraz ciągłości udzielanych świadczeń i stabilności ich finansowania.

W praktyce nowe rozwiązania zapewnią zmniejszenie kolejek na SOR-ach, w izbach przyjęć oraz do specjalistów w poradniach przyszpitalnych i rehabilitacji poszpitalnej.

W ramach systemu zabezpieczenia będą funkcjonować grupy szpitali: szpitale I, II, III stopnia, onkologiczne, pulmonologiczne, pediatryczne i ogólnopolskie (np. instytuty, szpitale resortowe). Do systemu zabezpieczenia będą kwalifikowane podmioty spełniające ściśle określone kryteria dotyczące zakresu i charakteru udzielanych świadczeń – niezależnie od struktury własności (czyli mogą to być podmioty publiczne i niepubliczne).

Kwalifikacji do każdego poziomu systemu zabezpieczenia będzie się dokonywać na okres kolejnych 4 lat kalendarzowych – to kompromis między potrzebą zapewnienia stabilizacji szpitalom a koniecznością dokonywania okresowej weryfikacji systemu. W ramach kwalifikacji danemu szpitalowi zostanie przyporządkowany jeden z poziomów systemu zabezpieczenia oraz wskazane zostaną profile, zakresy i rodzaje świadczeń, w ramach których będzie on mógł udzielać świadczeń opieki zdrowotnej. Świadczeniodawca zakwalifikowany do danego poziomu systemu zabezpieczenia będzie miał zagwarantowane zawarcie umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Szpitale skupione w systemie zabezpieczenia środki na swoje funkcjonowanie będą otrzymywały w formie ryczałtu, którego wysokość będzie powiązana z wartością świadczeń zrealizowanych w poprzednich okresach. Ryczałt – oprócz świadczeń szpitalnych – obejmie również świadczenia: ambulatoryjnej opieki specjalistycznej (realizowane w przychodniach przyszpitalnych) i rehabilitacji leczniczej.

Szczegółowy sposób ustalania ryczałtu zostanie określony w rozporządzeniu ministra zdrowia. Wysokość ryczałtu będzie ustalana na okres rozliczeniowy określony w umowie ze świadczeniodawcą – nie dłuższy niż rok kalendarzowy. Ponadto, minister zdrowia określi w rozporządzeniu świadczenia opieki zdrowotnej, dla których w ramach systemu zabezpieczenia zostaną wyodrębnione środki na ich finansowanie.

Przyjmując ryczałtową formę rozliczania kosztów świadczeń założono odstąpienie od finansowania pojedynczych przypadków i procedur na rzecz finansowania w – ramach jednej kwoty – całości opieki udzielanej pacjentom w danym okresie rozliczeniowym.

Obok kontraktowania świadczeń opieki zdrowotnej w ramach systemu zabezpieczenia, będzie obowiązywał dotychczasowy tryb zawierania umów o udzielanie świadczeń medycznych – na podstawie konkursów ofert lub rokowań. W praktyce niezakwalifikowanie szpitala do systemu zabezpieczenia, nie pozbawi go możliwości przyjmowania pacjentów w ramach umowy zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Jeśli świadczeniodawcy będą chcieli zakwestionować niezakwalifikowanie się do systemu zabezpieczenia lub sposób kwalifikacji, to będą mogli skorzystać z postępowania odwoławczego.

Projektowane przepisy nie wykluczają możliwości wejścia do systemu zabezpieczenia nowych podmiotów w ramach kolejnych kwalifikacji. Do systemu zabezpieczenia będą mogły także wejść podmioty, które powstaną w wyniku łączenia się.

Pierwsze wykazy podmiotów zakwalifikowanych do systemu zabezpieczenia w każdym województwie będą ogłaszane nie później niż do 27 czerwca 2017 r. Zostaną one uzupełnione, nie później niż do 26 września 2017 r., o podmioty lecznicze, które powstaną w wyniku połączenia dwóch lub więcej podmiotów.

Wykazy będą obowiązywały od 1 października 2017 r. przez kolejne 4 lata.

# # #

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów, przedłożony przez ministra zdrowia.

Przyjęto rozwiązania zwiększające bezpieczeństwo biorców oraz dawców tkanek i komórek. Określono zasady monitorowania tkanek i komórek obecnych w łańcuchu dystrybucji w państwach unijnych. Wprowadzono jednolite wymogi bezpieczeństwa i jakości dla tkanek i komórek sprowadzanych z krajów Unii Europejskiej i państw trzecich (spoza UE).

Regulacje te są wynikiem wdrożenia do polskiego prawa przepisów unijnych dotyczących niektórych wymagań technicznych odnoszących się do kodowania tkanek i komórek ludzkich (dyrektywa 2015/565) oraz procedur weryfikacji równorzędnych norm jakości i bezpieczeństwa przywożonych tkanek i komórek (dyrektywa 2015/566).

Przede wszystkim wprowadzono nowe definicje, które wynikają bezpośrednio z wdrażanych dyrektyw, a ich stosowanie będzie miało istotne znaczenie dla przebiegu procesu transplantacji.

W związku z wdrożeniem dyrektywy 2015/565 do ustawy wprowadzono zapis o niepowtarzalnym identyfikatorze stosowanym do tkanek i komórek dystrybuowanych w Unii Europejskiej, w postaci „jednolitego kodu europejskiego”, który zawiera informacje dotyczące głównych cech oraz właściwości tkanek i komórek (SEC). Zapewni to możliwość śledzenia drogi – od dawcy do biorcy – tkanek i komórek przeznaczonych do przeszczepiania.

Określono czym jest „bank tkanek i komórek prowadzący działalność przywozową”. To bank tkanek i komórek, który jest jednocześnie stroną umowy z dostawcą z państwa trzeciego, zawartej w celu sprowadzenia tkanek lub komórek pochodzących z państwa trzeciego i przeznaczonych do przeszczepienia lub zastosowania u ludzi.

Zdefiniowano „przeszczepianie” i „zastosowanie u ludzi”. Określono przeszczepianie jako proces mający na celu przywrócenie niektórych funkcji ciała ludzkiego przez przeniesienie komórki, tkanki lub narządu od dawcy do ciała biorcy. Pojęcie zastosowanie u ludzi zdefiniowano jako zastosowanie tkanek lub komórek na ciele lub w organizmie biorcy oraz zastosowanie pozaustrojowe tkanek lub komórek. W ten sposób wskazano, że pojęcia: „przeszczepianie i „zastosowanie u ludzi” nie są tożsame.

Z kolei wdrożenie dyrektywy 2015/566 skutkowało koniecznością wprowadzenia do ustawy przede wszystkim pojęć: „jednorazowy przywóz” i „nagły przypadek”.

Jeśli chodzi o jednorazowy przywóz to będzie to jednorazowe sprowadzenie określonych tkanek lub komórek do Polski, przeznaczonych do przeszczepienia lub zastosowania u zamierzonego biorcy, dokonywane przez bank tkanek i komórek od dostawcy z państwa trzeciego. Nagły przypadek określono jako każdą nieprzewidzianą sytuację, w której nie istnieje rozwiązanie inne niż pilny przywóz tkanek lub komórek z państwa trzeciego do Polski w celu natychmiastowego przeszczepienia lub zastosowania u znanego biorcy, którego zdrowie w przypadku braku takiego przywozu byłoby poważnie zagrożone.

Nowe przepisy mają obowiązywać od 29 kwietnia 2017 r., co wynika wprost z dyrektyw: 2015/565 i 2015/566.

# # #

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, przedłożony przez ministra rodziny, pracy i polityki społecznej.

Lekarze będą mogli w nowy sposób uwierzytelniać zaświadczenia lekarskie wystawiane w formie elektronicznej.

Obok dotychczasowych form uwierzytelniania – kwalifikowanego podpisu elektronicznego oraz podpisu potwierdzonego profilem zaufanym ePUAP – lekarze będą mogli elektronicznie podpisać zaświadczenie z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych, dostępnego w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Dzięki temu rozwiązaniu, ominięte zostaną trudności w obsłudze oraz dostępie do profilu zaufanego ePUAP. Lekarze unikną także kosztów związanych z zakupem kwalifikowanego podpisu elektronicznego.

Nowy sposób uwierzytelniania będzie dotyczył:

- elektronicznych zaświadczeń lekarskich;

- oświadczeń wystawiających zaświadczenia lekarskie o zobowiązaniu do przestrzegania zasad orzekania o czasowej niezdolności do pracy i wykonywania obowiązków wynikających z przepisów przedkładanej ustawy i przepisów o ochronie danych osobowych w formie dokumentu elektronicznego;

- zaświadczenia lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, które jest traktowane na równi z zaświadczeniem stwierdzającym brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku, w formie dokumentu elektronicznego;

- wniosku w sprawie przyznania i wypłaty zasiłku w formie dokumentu elektronicznego.

Lekarze będą mogli wystawiać zaświadczenia lekarskie w formie papierowej do końca 2017 r. Oznacza to, że od 1 stycznia 2018 r. zwolnienia lekarskie trzeba będzie wystawiać w formie elektronicznej.

Znowelizowana ustawa ma wejść w życie 1 lipca 2017 r.

# # #

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o inwestycjach w zakresie budowy lub przebudowy toru wodnego Świnoujście-Szczecin do głębokości 12,5 metra, przedłożony przez ministra gospodarki morskiej i żeglugi śródlądowej.

W projekcie ustawy przewidziano rozwiązania, które umożliwią szybkie przygotowanie i sprawną realizację inwestycji zapewniającej dostęp do portu w Szczecinie oraz portów Zalewu Szczecińskiego.

Dostęp do portu morskiego w Szczecinie zapewni budowa lub przebudowa toru wodnego Świnoujście-Szczecin do głębokości 12,5 m. Inwestycja będzie realizowana w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2014-2020. Trzeba będzie na nią przeznaczyć ok. 1 mld 385 mln zł (85 proc. ze środków unijnych i 15 proc. środków z budżetu państwa będących w dyspozycji ministra gospodarki morskiej i żeglugi śródlądowej). Inwestycja ma być zrealizowana do 2022 r.

Inicjatywa ta wpisuje się w plan odtworzenia transportu morskiego zapowiedziany przez premier Beatę Szydło w exposé. Rząd 13 grudnia 2016 r. przyjął projekt ustawy o inwestycjach w zakresie budowy drogi wodnej łączącej Zalew Wiślany z Zatoką Gdańską. Ma ona zapewnić swobodną i całoroczną żeglugę statków morskich wszystkich bander do portu w Elblągu i pozostałych portów Zalewu Wiślanego, będących portami Unii Europejskiej.

Projekt ustawy zawiera regulacje proceduralne, które ułatwią budowę lub przebudowę toru wodnego Świnoujście-Szczecin do głębokości 12,5 m. Etap proceduralny będzie krótszy o ok. 6 miesięcy, co przyczyni się do efektywniejszego wydatkowania środków publicznych.

Przede wszystkim uproszczono procedurę środowiskową w zakresie potwierdzania jej zgodności z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Zaproponowano zwolnienie inwestora z obowiązku przedstawiania wypisów i wyrysów z planu zagospodarowania przestrzennego przy składaniu wniosku o wydanie opinii w zakresie oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko i obszar Natura 2000, a także przy występowaniu z wnioskiem o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Założono zwolnienie organu wydającego decyzję środowiskową z obowiązku stwierdzenia jej zgodności z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Przewidziano przepisy ułatwiające zajęcie pod inwestycję gruntów, na których znajdują się rodzinne ogrody działkowe.

Zaproponowano procedurę, która zapewni prostsze i szybsze pozyskiwanie terenów ogrodowych pod inwestycję, z możliwością polubownego rozwiązywania sporów na tym tle. Przewidziano wypłatę odszkodowań za zajęcie gruntów pod inwestycję. Odszkodowania byłyby wypłacane działkowcom i stowarzyszeniu ogrodowemu. Sposób ustalania wysokości i wypłaty odszkodowań będzie zgodny z przepisami o gospodarce nieruchomościami.

W projekcie ustawy określono także ścieżkę proceduralną w sytuacji wyłączenia z zarządu Lasów Państwowych gruntów, które – zgodnie z projektem budowlanym – będą wykorzystywane pod inwestycję.

Inwestycja ma strategiczny charakter dla gospodarki i bezpieczeństwa państwa, jest też niezbędna dla rozwoju portów morskich o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej. Dzięki realizacji tego przedsięwzięcia zwiększy się dostępność portu Szczecin-Świnoujście, co ułatwi przywóz i wywóz towarów, zapewni rozwój usług okołoportowych oraz umożliwi likwidację ograniczeń żeglugowych polegających m.in. na wyznaczaniu tzw. mijanek.

Projekt jest kontynuacją i III etapem realizacji projektu modernizacji toru wodnego Świnoujście-Szczecin. II etap – projekt pod nazwą Modernizacja toru wodnego Świnoujście - Szczecin Kanał Piastowski i Mieliński, strona wschodnia i zachodnia, zrealizowano w ramach POIiŚ w perspektywie finansowej 2007-2013.

Ustawa ma wejść w życie po 14 dniach od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi odpowiedzialność za jego treść – z zastrzeżeniem postanowień art. 42 ust. 2 ustawy prawo prasowe.(PAP)

kom/ pat/